Van kinder patroon tot volwassen hoodie

Vorig jaar maakte ik tijdens een samennaaidag bij Mamarieke een stoere set van een hoodie en joggingbroek voor onze jongste. Ik gebruikte daar een mooie dikke petrol/teal kleurige zachte joggingstof voor die ik hier in Sittard op de markt kocht. De stof had halverwege een weef/brei fout over bijna een meter lengte en daardoor kreeg ik een super groot stuk mee voor een leuk prijsje. Op het stuk waar de fout zat, was elke 2cm (heel regelmatig) een streep over de hele breedte te zien. Leuk, dacht ik nog, kan ik de mouwen van dat streep gedeelte maken ofzo. Maar hoe verbaasd was ik, toen er na het wassen van de stof, geen enkele streep meer te zien was😵...

Maar goed, ik had dus veel meer stof dan ik nodig had voor de set van onze jongste telg. Dat stuk ging toen weer terug de kast in en ik bedacht dat het leuk zou zijn om er net zo'n hoodie voor de oudste van te maken. Het duurde even, maar zo gezegd zo gedaan, en nu het weer kouder werd ging ik aan de slag voor voor onze oudste.

Ter vergelijking: dit is het origineel dat ik vorig jaar voor onze jongste maakte

Omdat ik voor onze jongste het Velocitas patroon van Sofilantjes gebruikte, vond ik het wel zo netjes om voor onze oudste ook een Sofilantjes patroon te nemen, het is tenslotte 'hun' colorblock die ik wilde gebruiken. (hij past met zijn ruim 1,80m tenslotte al lang niet meer in de kindermaten)

Dus pakte ik het Omni Tempore patroon voor volwassenen erbij, maakte een heel patroondeel van het voorpand en knipte dat vervolgens op het oog/op gevoel in dezelfde stijl als de Velocitas colorblock weer in stukken. Ik mat de halslijn van de Omni Temore op en vergeleek dat met de capuchon van de Velocitas (ik vond het namelijk wel zo leuk als deze hoodie een zelfde capuchon kreeg als het origineel). Omdat de Velocitas capuchon erg wijd is, had ik niet eens de grootste maat capuchon nodig. Maar de halslijn van de Velocitas is dan wel wijd, de capuchon zelf moet natuurlijk ook groot genoeg zijn om bij onze volwassen oudste op zijn hoofd te passen. Daarom tekende ik de ronding van de capuchon een stuk groter.

Ik naaide ook hier een zelfde 'sierstiksel' op het driehoekige colorblock deel van het voorpand en daar naaide ik ook weer een stuk tricot achter zodat de stiksels niet zouden irriteren op de blote huid.

Bij de hoodie die ik voor onze jongste maakte kreeg ik de vraag waarom ik wel nestels op de capuchon had gemaakt maar er geen koord doorheen had geregen.

 

Vorig jaar kon ik geen mooie kleur koord vinden, vandaar dat ik dat gemakshalve maar wegliet, maar nu vond ik wel een kleur koord die mooi bij de stof staat. Helaas is de prachtige kleur van de stof gewoon niet (goed) op de foto te krijgen: op de foto's lijkt hij veel te blauw. Het koord daarentegen lijkt weer veel te groen op de foto's, vandaar dat de kleuren niet lijken te matchen😩. Iedereen die de hoodie in het echt ziet, ziet gelukkig dat stof, boorden en koord wel mooi bij elkaar staan😍.

Patroon: Omni Tempore hoodie met de colorblock van Velocitas, beiden van Sofilantjes.

Stof: markt in Sittard

Sinterklaas knutsels

Ook dit vierden we natuurlijk Sinterklaas, al hielden we het een stuk kleiner dan andere jaren. We spraken met lootjes trekken af alleen een cadeautje en een gedicht te doen en geen surprises te maken.

Met degene die onze jongste en ik hadden getrokken, zouden we op pakjesavond via beeldscherm contact hebben.

Maar ja, helemaal niks maken vond ik niet leuk, dus ging ik toch aan de slag met een restje jeansstof dat over was van de broek die ik laatst voor onze jongste maakte. Ik maakte een eenvoudige tas voor een man met een voorliefde voor katten. Patroon 'tekende' ik zelf, op de afmeting van het restje stof dat ik had.

Op de ene kant kwam een print van flexfolie, die ik met mijn Silhoutte Cameo uitsneed, en om de andere kant wat op te leuken kwam er een grote zak met sierstiksels en mijn labeltje.

Ik kreeg ook onze jongste zo ver om wat te maken (ondanks zijn afkeer tegen knutselen).

Degene die op zijn lootje stond had 'sokken maat 37' gevraagd. Daar konden we wel wat mee. Ik had nog het patroon van de Going Rogue socks van The wolf and the tree liggen. En restjes stof had ik ook genoeg. Het patroon was snel getekend en zo sneden we samen de stof, heeft hij zelf alle naden netjes eerst gespeld en hebben we daarna weer samen alles genaaid (waarbij hij een duidelijke voorkeur had voor het naaien ten opzichte van het spelden😉).

We maakten eerst een paar sokken met een hiel en daarna nog een paar zonder hiel erin.

Voor school moest er natuurlijk ook nog een echte surprise worden gemaakt. Het jongetje dat onze jongste had getrokken hield erg van het online computer spelletje 'Among us'.

En aangezien we toevallig net een lap blauwe filt over hadden, was het idee snel geboren om daar een groot Among us poppetje van te maken.

(voor degenen die het spelletje niet kennen: het zijn heel simplistische poppetjes met alleen een lijf en beentjes). Ik tekende het patroon zelf, maar het uitsnijden van de stof deden we weer samen. Spelden heeft hij alleen gedaan en het naaien weer samen.

(de witte spikkeltjes zijn nog de laatste restjes van de vulling)

We hadden ook nog een paar kussentjes liggen die al jaren niet meer gebruikt werden. Daar konden we mooi de vulling van gebruiken (nadat ze even in de wasmachine waren geweest natuurlijk). Dat vullen heeft zoonlief ook weer helemaal zelf gedaan.

Cadeautjes konden mooi in het 'rugzakje' dat alle poppetjes met zich meedragen, dan kon de surprise heel blijven en bewaard worden.

Zoonlief vertelde dat het jongetje naderhand had gezegd dat hij het poppetje zo leuk vond, dat er eigenlijk geen cadeautjes meer bij hadden gehoeven. Altijd super leuk om te horen dat de moeite zo op prijs wordt gesteld😊. 

Patronen: zelf getekend en Going Rogue sock van The wolf and the tree

Stof/materiaal: restjes die ik nog had liggen

Onze jongste in het nieuw

 In de vorige post heb ik al de nieuwe broek voor onze jongste laten zien. Hij had echter ook een nieuwe longsleeve aan op de foto's. Ook een patroon dat ik nog niet eerder gebruikte: de Berlin Tee van Toby K.

Ik maakte hem uit een paneel dat ik een tijdje geleden via een FB veiling kocht. Ik had gedacht dat het allemaal makkelijk zou lukken om er een longsleeve uit te halen, maar het was nog flink puzzelen en de mouwen pasten er niet in een stuk uit.

Maar ik ben niet voor een gat te vangen en zette er een stuk zwarte tricot tussen, op die manier paste het precies. En als je het mij vraagt staat het nog best stoer ook. Het zwart komt ook terug in de voering van de capuchon.

Uiteraard moest ik het patroon aanpassen aan de smalle lange lichaamsbouw van ons kereltje: de panden verlengde ik met 2,5cm en de mouwen zelfs met 9cm.

Ik vind het een leuk patroon en ga het zeker nog eens maken, het heeft een paar leuke opties die ik ook nog graag wil proberen.

Patroon: Berlin Tee van Toby K

Stof: Retro enzo tricot veilingen

Een bijna echte jeans voor onze jongste

 Zoals inmiddels waarschijnlijk wel bekend, is onze jongste (net als zijn broer en zus trouwens) van het model 'gespierde spijker'. Dat betekend dat het lastig is om broeken voor hem te kopen en als ik er dan eentje vind die enigszins past, moet het knoopsgaten elastiek flink aangesnoerd worden. Met een shirt eroverheen valt dat nog niet zo op, maar het zit natuurlijk niet echt lekker, zo'n opgepropte spijkerbroek in je middel😫...

Maar ja, een spijkerbroek maken is best veel werk dus daar begin ik niet aan voor een kind in de groei (sorry jongen). Maar laatst kwam ik op FB een patroon tegen van een broek zonder gulp, glad aan de voorkant met elastiek in het achterpand: de Cape Breton van Pollywoggles. Degene die hem gemaakt had was er erg enthousiast over dus waagde ik het erop en kocht het patroon. Het patroon is gemaakt voor niet rekbare/geweven stof, maar zoonlief vindt dat hij in een niet rekbare broek niet vrij genoeg kan bewegen dus besloot ik het patroon in een rekbare jeans te proberen. En "Oh ja mama, ik wil wel gewone spijkerbroek zakken aan de voor- en achterkant hé." (dat ik het maar even wist en niet één van de ronde zak opties aan de voorkant zou naaien die het patroon 'voorschrijft'😉).

Voor 'gewone' spijkerbroekzakken moest het patroon wel een beetje verbouwd worden aan de voorkant, maar met een beetje tekenwerk was dat zo opgelost. Ook tekende ik er achterzakken bij want daar voorzag het patroon niet in. Ik tekende het patroon 2 maten langer dan de breedte en vanwege zijn lange benen kwamen er nog eens 3cm bij (zou ik het geheel 3 maten langer tekenen, zou de broek hem te hoog in de taille vallen).

Het was iets meer denkwerk met naaien omdat ik steekzakken in het voorpand tekende, en dus ook een tailleband nodig was die in het originele patroon niet aanwezig is, maar het geheel zat vrij snel in elkaar. Ik tekende alleen die tailleband voor het voorpand (voor het achterpand was dat niet nodig) en omdat ik een soepele rekbare jeansstof gebruikte, heb ik die wel verstevigd met vlieseline. Anders zou de broek misschien makkelijk afzakken, er zit tenslotte ook al elastiek achter in de taille.

Er kan prima gevoetbald worden in zijn nieuwe broek

De wijdte van de pijpen paste ik ook nog naar de wensen van zoonlief aan want die vond hij véél te wijd. "Ze moeten zo strak overal, mama." "Maar je wilt toch nooit een skinny jeans?" "Nee, normaal niet, maar als jij hem maakt wel." Maar eenmaal de pijpen smaller gemaakt, precies zoals hij het had aangegeven, vond hij ze toch te strak. Gelukkig had ik het teveel aan stof nog niet weggeknipt, dus kon ik de pijpen weer wat minder strak maken. Nu zijn ze meer 'slim fit' ipv 'skinny' en zo is meneer helemaal tevreden. Kind blij, mama blij😃.

Patroon: Cape Breton van Pollywoggles
Stof: rekbare jeans van van der Vorst op de markt in Sittard

Blij met mijn nieuwe vest

 Ik ben een koukleum. Altijd al geweest. Maar steeds vaker heb ik het, al bij een beetje inspanning, juist weer véél te warm...

Waar ik voorheen dus gek was op lekker warme truien, liefst met een grote/warme col of kraag, is dat nu vaak minder fijn: dat ding moet namelijk écht uit als ik het te warm krijg. 
Een vest biedt dan uitkomst, die kan je namelijk veel makkelijker uittrekken dan een trui (en je kapsel raakt er niet zo van in de war, wat met mijn haar sowieso al wel een dingetje is😅)
Alleen: ik heb maar heel weining vesten. Daar moet dus verandering in komen😀!

Ik gebruikte het super leuke patroon van het Dione vest van Lasari Design.

Ik ben nou eenmaal gek op een grote col of kraag, dus het is wel duidelijk waarom dit patroon me aansprak😉. De kraag kan trouwens ook nog wat meer 'opgezet' worden voor nog meer warmte in de nek, dus heerlijk voor mijn koukleum-momenten.

(En mocht iemand nog een ander leuk patroon weten van een vest met mooie/grote/warme kraag, dan houd ik mij aanbevolen😘)

Het patroon heb ik wel een beetje aangepast: ipv het achterpand aan de stofvouw te leggen, tekende ik een naad middenachter die de vorm van mijn holle rug meer volgt (dat had zelfs nog wel iets meer gemogen, vind ik). Ook nam ik het patroon iets in bij de taille in de zijnaden. En naar de heupen toe, tekende ik een maat groter.

In het patroon zitten er naden bovenop de mouwen, dat leek me minder mooi, ook dat paste ik aan.

Er lag nog een restje donker grijze joggingstof en ook een stukje heerlijk zachte aaibare 'pluisstof' voor de kraag en de onderkant van de mouwen in de kast van eerdere projecten. Zelfs de sluiting lag er nog van een project waarvan achteraf werd besloten dat het toch mooier was zónder sluiting, dus voor het hele vest heb ik geen nieuw materiaal aangeschaft. Altijd leuk zulke projecten😃.

Ik vind het een erg leuk patroon, dat zal ik zeker nog wel eens gebruiken.

Patroon: Dione van Lasari Design

Stof: reststukken die nog in de kast lagen

Samen achter de naaimachine is wel zo gezellig

 Een paar weken geleden was mijn zus, Yvonne, een weekje vrij en besloten we éíndelijk de grote stapel joggingstoffen te verwerken die zowel hier in Sittard als bij haar in Den Haag in de kast lagen te wachten om omgetoverd te worden tot sweat vesten voor haar en haar man Gerben.

Een paar dagen voordat zij naar mij zou komen, moest ik (met dochterlief) het één en ander ophalen in 'het Westen'. Dat besloten we te combineren met een bezoekje aan Yvonne (want dat hele stuk heen en terug rijden om alleen wat spullen op te halen vonden we een beetje veel van het goede). 

Yvonne wilde gewoon patronen gebruiken die ze al eerder had gemaakt, dus we hoefden niet meer te tekenen. Dat scheelde een hoop tijd en werk😊.

We besloten daar vast te beginnen met de patroondelen uit de stoffen uit haar kast te knippen. Dan kon ik ook vast aan de slag in de dagen voordat Yvonne zou komen.

Dat bleek een goed plan, want zo had ik al een heel vest af en 2 vesten in elkaar gezet (daar hadden we nog geen goede ritsen en boordstof voor) voordat Yvonne er was. Anders was ook niet alles af gekomen denk ik...

We zijn meteen samen begonnen de rest van de patroon delen uit de stoffen te knippen toen Yvonne hier kwam.

De volgende dag eerst naar de markt voor ritsen, boordstof en garen in de kleuren die nog misten. En daarna gezellig allebei achter de naai- en lockmachines om de rest in elkaar te zetten en af te werken.

Het lukte ons om alle joggingstoffen tot mooie vesten te verwerken, 3 voor Yvonne, 4 voor Gerben.

Voor Yvonne gebruikten we het patroon van sweater 14 uit Knipmode maart 2015, dat al eerder was verbouwd tot vest.

Voor Gerben gebuikten we een patroon uit een oude Knipmode bijlage, april 2014, met alleen heren patronen. Precíés dezelfde uitgave is later nog eens als bijlage verschenen, ik weet even niet meer welk jaar dat was.

Toen ik bij Yvonne was, kwamen we ook nog een vest tegen van haar dochter, waar zij zelf al drie keer de capuchon had aangezet en weer los had moeten tornen omdat het niet goed lukte. Na die drie keer proberen had mijn nicht(je, 21 jaar) het opgegeven en het ding 'in de hoek gesmeten'. In diezelfde 'hoek' lag ook nog een kant en klaar uitgeknipt patroon voor een trui. Beide projecten heb ik toen ook maar meegenomen en voor haar afgemaakt. Zij is tenslotte net met een HBO opleiding begonnen, en ze heeft meer hobby's dan vrije tijd (daar hebben wel meer mensen binnen onze familie last van😅).

Best een productief weekje dus, maar ook veel gezelligheid samen met de liefste zus💖.

Patronen: allemaal uit Knipmode

Stoffen: allemaal van de markt in Sittard

Dezelfde stof, twee keer anders voor onze jongens

 

Bij het zien van deze coole stof online, ging ik er meteen mee naar boven om aan onze oudste te vragen wat hij ervan vond. De stof werd zonder meer goedgekeurd. Ook onze jongste vond hem gaaf, dus was hij snel besteld. Het naaien van de shirts voor beide broers duurde ietsje langer😉. Maar ik vind ze zo leuk geworden, samen in hetzelfe shirt-maar-dan-anders.

De oudste kreeg een Billie van Zonen09 (zijn eerste versie met gewone mouwen ipv raglan mouwen) en voor de jongste gebruikte ik voor het eerst het Cessim patroon van Sofilantjes. (Waar ik bij de eerdere kinder patronen die ik van Sofilantjes maakte de hals altijd erg wijd vond, was hij bij de Cessim te strak. Daar moest dus het tornmesje aan te pas komen. Er kwam een wat wijder halsboord, de hals opening zelf heb ik niet wijder gemaakt. Het was dus echt het boord zelf dat te strak was)

Ik wilde onze jongens zo op de foto zetten dat hun schouders op gelijke hoogte zijn. De jongste werd dus op een stoel gezet maar omdat hij dan net weer te hoog was, moest de oudste een beetje op zijn tenen staan😅 (klinkt een beetje omslagtig maar zo kon ik wel de foto's makkelijk bewerken😜)

Patronen: Billie van Zonen09 en Cessim van Sofilantjes

Stof: draken stof en zwarte uni tricot, beide van Mamarieke

Afmaken wat je bent begonnen

Deze overhemd jurk lag al een paar jaar half af in de kast...🙈 (shame on me). Ik had zelfs geen flauw idee meer hoe ver ik er al mee was gekomen, zo lang lag hij er al om afgemaakt te worden.

Maar nadat ik hem weer een keertje tegenkwam, legde ik hem vooraan in de kast om er toch weer eens mee verder te gaan. En zo gezegd zo gedaan. Een deel zat al in elkaar, maar ik besloot sommige aspecten toch anders te doen dan aanvankelijk de intentie was. Daarom moest er wat geimproviseerd worden her en der😉. Hij bleek ook wat krap te zijn opgemeten, waardoor ik besloot een reepje stof (schuin op de draadrichting) tussen de zijnaden te zetten (anders zou ik er niet kunnen gaan zitten😅). Ook de knopenbies en de schouderpas maakte ik schuin op de draadrichting.

Uiteindelijk ben ik er erg blij mee. Leuk te dragen als jurk maar ook leuk als blouse met de knoopjes open op een skinny jeans met een topje eronder.

Patroon: knipmode bijlage maart 2010

Stof: markt Sittard 

Een shirt voor onze jongste telg

Omdat onze jongste zijn shirt met knoopjes zo graag draagt, maakte ik nog eens zo'n shirt met het pocket Henley patroon van Ellie and Mac. Maar waar de eerste keer alles in één keer goed ging, heb ik bij deze versie bijna alles minstens één keer moeten los tornen en opnieuw moeten doen😓... Maar uiteindelijk is het natuurlijk toch gelukt en is zoonlief met dit shirt even blij als met de eerste versie.

Patroon: pocket Henley top 

Stoffen: Mamarieke

Verjaardagscadeau voor opa Jan

Het bloggen is er al een hele tijd bij ingeschoten, maar ik wil toch graag laten zien wat ik heb gemaakt in de tussentijd.

Als eerste was daar in juli de verjaardag van mijn schoonvader. Toen ik een tijdje daarvoor het font tegenkwam dat repairman heet, wist ik meteen al dat ik daar graag iets mee wilde maken voor pa (zoals ik hem altijd noem) al wist ik nog niet wat. Hij klust graag en als er iets bij ons of mijn zwager en schoonzus geklust moet worden, biedt hij zich eigenlijk altijd al vrijwillig aan om te komen helpen (ook al betekent dat dat hij van Zuid Holland naar Limburg moet komen). Ook doet hij als vrijwilliger klusjes bij mensen thuis die dat zelf niet meer kunnen.

Tegen de tijd dat zijn verjaardag dichterbij kwam, bedacht ik dat het een t-shirt met één of andere tekst zou gaan worden. Ik vroeg hem een goed passend shirt op te meten en toen ik alle benodigde afmetingen wist, kon ik aan de slag. Ik gebruikte het Billie patroon van Zonen 09 en aangezien de afmetingen die hij had doorgegeven goed overeenkwamen met die van het patroon, hoefde ik eigenlijk zga niks aan te passen. Het shirt zat snel in elkaar en samen met manlief bedacht ik de tekst die erop moest komen. En ik sneed het uit met mijn snijplotter.

Pa was hartsikke blij met zijn shirt en dat ik alles speciaal voor hém had gemaakt. Het past hem prima en nu draagt hij bij elke klus zijn shirt😊. Zo ook toen hij weer eens bij ons kwam helpen klussen:

Patroon: Billie van Zonen 09

Stof: uni tricot van Mamarieke

Shirt met waterval hals

Al een hele tijd wilde ik voor mezelf een shirt met een mooie waterval hals maken. En dat is er nu eindelijk van gekomen. Een shirt met waterval hals, die mooi valt en die ik ook gewoon kan dragen zonder er een hemdje oid onder te hoeven dragen omdat men anders zo van boven mijn shirt in kijkt (altijd een probleem met gekochte shirts met waterval hals, omdat ik maar klein ben😆).

En ik ben er helemaal blij mee😃!

Ik gebruikte een kleurrijke, dunne, soepele viscose tricot die al een hele tijd in de kast lag te wachten. Hij draagt heerlijk, voelt zacht aan, maar het was een crime om te zomen😬... Uiteindelijk bleek het het mooist om een enkel/recht stiksel te maken met rekbaar garen van Mamarieke.

Patroon: zelf getekend en aangepast

Stof: viscose tricot van de markt in Sittard

Wil je weten hoe ik een basis shirt patroon aanpaste tot een shirt met waterval hals en rimpels in één zijnaad? Scroll dan naar onder en lees verder😊:

Ik maakte al 3 keer eerder een shirt met zo'n hals (eentje van een bestaand patroon uit de knipmode, de andere twee van een patroon dat ik zelf aanpaste) maar ik was iedere keer niet tevreden met hoe de waterval viel en ik snapte steeds maar niet waar dat aan lag... Eerst dacht ik dat het eraan lag dat de hals netjes haaks op de draadrichting lag, dat hij mooier zou vallen als de hals schuin van draad geknipt zou worden. Dus ging ik aan de slag met het aanpassen van het voorpand van een basis shirt patroon: eerst zorg ik dat ik van het voorpand een heel patroondeel krijg, zodat het niet aan de stofvouw gelegd hoeft te worden.

Daarna knip ik het patroon ter hoogte van de taille een paar keer horizontaal door tot aan de rechter zijnaad (net niet helemaal doorknippen), en draai het bovenste gedeelte naar boven, waardoor de hals kantelt en er 'teveel' stof aan (in dit geval) de linker zijnaad ontstaat, dat gerimpeld g

gaat worden. Ik plak steeds alles netjes vast en voeg patroonpapier toe op de plaatsen die open komen te liggen.

Daarna knip ik het patroon in, van het schouder/halspunt recht naar beneden, tot een paar cm onder het oksel punt. En dan haaks naar buiten, tot aan de zijnaad. Dit moet bij beide schouders gebeuren. Het deel daar tussenin heb ik niet meer nodig (de schoudernaden en de armsgaten blijven op deze manier intact).

Ik had van tevoren opgemeten tot hoe diep ik de waterval wilde laten komen. Daarvoor mat ik van een schouder naar beneden tot middenvoor, op de hoogte waar de hals het laagste punt moet bereiken, terug naar de andere schouder, in een V-vorm. In mijn geval was dat 46cm. (dit wordt gewoon een rechte lijn tussen beide schouder/hals punten)

De beide schouders-met-armsgaten draai ik naar buiten, tot er die 46cm tussen beide schouder/hals punten ontstaat. Weer patroonpapier toevogen aan het deel dat open komt te liggen en vastplakken. Ik neem het extra patroonpapier hier dubbel, want het moet nog gespiegeld worden naar boven (waar de stof naar binnen valt voor de daadwerkelijke waterval), daar moet het papier naar boven toe opengeklapt worden.

Aanvankelijk had ik het hals deel helemaal tot vlak onder de oksels dubbel gemaakt/gespiegeld. Maar nadat ik tijdens de naailes aan juf Els vroeg of mijn idee nou klopte (van waardoor mijn eerdere pogingen tot een waterval hals steeds niet mooi vielen), zei Els dat dat waarschijnlijk komt doordat dat halsdeel steeds tot onder de oksels dubbel werd geklapt en vast werd genaaid.

Dus paste ik dat deel nog aan door een stuk van het dubbelgeklapte deel af te knippen. Ik tekende het naar boven geklapte deel wel met een ronding (het zekere voor het onzekere, zeg maar). Nu wordt het alleen bij de schoudernaden dubbel vastgenaaid en valt de rest gewoon naar beneden en (deels) naar binnen. En idd: zo valt de waterval wél mooi😍!

Het is een heel verhaal geworden, maar hopelijk is alles toch duidelijk met de foto's erij. Mocht je er toch niet helemaal uitkomen, maar wil je wel graag zelf een patroon op deze manier aanpassen, vraag dan gerust, ik help je graag. 

Een heuse spijkerbroek voor mezelf

Het was best een groot project en ik heb er ook lang over gedaan (mede doordat de naailessen stil liggen door de lockdown), maar ik vond het erg leuk om te doen en ik ga er zeker nog eentje maken, zo'n spijkerbroek. Met alles erop en eraan: echte jeans naden, sierstiksels op de achterzakken, jeansknoop en nieten/klinknagels. (hoe ik die jeans naden naaide, lees je in deze tutorial die ik erover schreef)

Wel echt een naailes project, want zonder juf Els wordt het vast niet zo'n succes😅.

Uiteindelijk is mijn spijkerbroek toch afgekomen, iets met mezelf een schop onder mijn kont moeten geven, nadat de lessen al weken stil lagen en dit spijkerbroek-project maar in de kast bleef liggen....😆. En ik ben er super blij mee, hij draagt heerlijk😃!

De broek zat al helemaal in elkaar op het moment dat de lockdown begon, alleen de band met lussen moesten er nog op. Met nog wat hulp-op-afstand en fietstochtje naar juf Els, zodat ze even meekijken naar een aanpassing, lukte dat prima thuis. 

Hopelijk kunnen we na de zomervakantie weer met naailessen beginnen, want ik wil er zo nog wel eentje😊.

Patroon: nr. 104 uit de Burda style, augustus 2019

Stof: stretch jeans van de markt in Sittard