Stoere trui voor de jongste

Onze jongste was hard aan warme truien toe. Wat nog in zijn kast hing was alweer van twee jaar geleden ofzo😅...
Ik had nog een mooie dikke lap stof liggen met een stoere beren print erop en een super zachte achterkant (ik maakte al eerder een trui voor hem van zulk soort stof en die noemde hij meteen zijn 'knuffel trui').
Om de hele trui uit dezelfde stof te maken leek me net iets veel van het goede; even in de kast zoeken naar iets om mee te combineren dus. Ik vond nog een restje zwarte punta di roma, prima voor een paar accenten (er zit tenslotte ook zwart in de stof zelf). 

Ik koos het patroon van het Sky vest van farbenmix, vanwege de color-block optie, maar wilde er wel een trui van maken en geen vest. Dan moest wel de hals een stuk wijder, anders zou meneer mijn zoon er niet met zijn hoofd in kunnen... Ook koos ik voor een ander soort  capuchon dan in het patroon gegeven wordt. Ik gebruikte wel de kangoeroe zak van het patroon, maar maakte die iets breder, zo is hij beter in proportie met de trui.
Ik zette de trui eerst met de naaimachine (met een rekbare steek) in elkaar om de color-block stukken tussen de mouwen en voor- en achterpand zo precies mogelijk op elkaar aan te laten sluiten. Dat lukt op de één of andere manier op de lockmachine niet altijd zo precies als ik dat zou willen😉.

Ik werkte alle naden wel gewoon af met de lockmachine

Helemaal tevreden met het resultaat. En weer een heel blij kind💗.

Lekker warm en zacht

In het bericht over het vest dat ik laatst af maakte, zei ik al dat er nog een restje donker grijze alpaca wol over was. Daar had ik ook al een bestemming voor: het zou een heerlijk warme en zachte sjaal worden.

Ik heb wel een paar keer de boel uitgehaald en ben weer overnieuw begonnen, voordat ik eindelijk tevreden was met de steeksoort en naalddikte.

Maar na een paar pogingen was ik eruit: het zou een sjaal met 'gevallen' steken worden. Dit maakt een los, open breiwerk, maar omdat de sjaal vrij breed is, is hij toch heerlijk warm (en alpaca wol is natuurlijk sowieso al lekker zacht en warm). Precies wat een koukleum als ik nodig heeft😊.

De steek is heel eenvoudig: alle steken worden recht gebreid. Elke heengaande naald maak je steeds tussen elke 2 steken een omslag, en in de teruggaande naald brei je alle steken en laat je de omslagen steeds vallen. Breit ook lekker snel😉.

Onderaan de uiteinden maakte ik nog 'kwastjes' van de laatste wol die over was.

Pakjesavond

Pakjesavond is waarschijnlijk bij de meeste mensen al niet meer heel vers in het geheugen zo met de kerst voor de deur, maar de surprise die ik van mijn lieve nicht kreeg móéten jullie zien!

Zij maakte een heel thee servies met mijn logo erop. De kopjes, theepot, en de schoteltjes maakte ze zelfs eigenhandig van klei op de draaischijf. Daarna kwam mijn logo erop en werd het servies in de keramiek oven gebakken. 

Ze maakte zelfs nog een  bijpassend dienblad en een theemuts erbij. Nu kan ik dus thee drinken in stijl, zo gaaf😍😎!

Natuurlijk maakte ik zelf ook een surprise. Ik trok het lootje van de dochter (21 jaar) van mijn zus, net zo'n Harry Potter fan als mijn eigen dochter. Dus de keus was snel gemaakt: zij is vast blij met net zo'n mantel als die van dochterlief.

Dus maakte ik er voor haar ook eentje, uiteraard compleet met Gryffindor embleem.

Nu kunnen ze dus twinnen met beiden dezelfde mantel😉.

Maar ik maakte nog meer. In het bericht over de samennaaidag schreef ik al dat ik aan een project begon waar ik nog niks over kon zeggen.
Ik beloofde namelijk ooit aan mijn nicht (die van het thee servies) dat ik een trui voor haar zou maken, àls ik een mooi paneel zou vinden met een dier erop. Die vond ik een paar maanden geleden eindelijk bij Mamarieke. 

Ik gebruikte het omni tempore patroon, maar zette er de col van de semper sweater op. (Ik weet dat de col voor een trui in een kinder maat is en de trui zelf voor volwassenen, maar dat past op de één of andere manier prima op elkaar, deed zoiets ook al vaker voor een trui voor onze oudste😊)

De col pimpte ik nog met 2 kant en klare nestels en een stukje katoenen koord ertussen.

Het heeft even geduurd, maar nu kon de trui voor mijn nicht dan als verrassing in de zak😊.

Samen naai dag bij Mamarieke

Afgelopen zaterdag was ik samen met Claudia (van de fb groep 'naaien met pdfpatronen') uitgenodigd voor een samennaaidag bij Mamarieke (je weet wel van al die leuke stofjes en naai benodigdheden). Het is een stukje rijden, dus dat betekende vroeg op.
Omdat ik in de gelegenheid was om het één en ander voor te bereiden, tekende ik voor onze jongste een Velocitas hoodie (hij is namelijk hard aan nieuwe kleren toe). Vanwege zijn gespierde spijker gehalte tekende ik maat 122, die ik verlengde naar een maat 140.

(Op deze foto komen de kleuren van de jogging- en boordstof het beste tot hun recht. De kleur is erg lastig mooi op de foto te krijgen namelijk.)

Ik had een mooie dikke, donker petrol kleurige joggingstof liggen waar ik een hele set voor hem van wilde maken. Ik vond er zelfs een mooie bijpassende boordstof bij (ik had eigenlijk niet gedacht dat ik zo'n mooie combi zou vinden, omdat de joggingstof geen gebruikelijke kleur heeft). Ik vind dat de Beatum bikerpants mooi bij de hoodie past, dus die ik printte uit en tekende daar maat 128 en ook die verlengde ik naar maat 140. (Beide patronen zijn van Sofilantjes.)

De broek heeft steekzakken voor, en achter zitten er zakken tussen de rugpas en het achterpand. 

Ik sneed allebei de patronen ook vast uit de stof, zodat ik de kniptafel bij Mamarieke vrij kon houden voor de andere dames, voor als zij niet in de gelegenheid zouden zijn om voor te bereiden.
Ik koos ervoor om de hele set in dezelfde kleur/stof te maken, maar wel met het idee van een 'colorblock-effect'. Ik stikte bepaalde delen door met de drievoudige stiksteek (die gaat 2 steken naar voor, 1 steek naar achter): de kniestukken van de broek; en boven- en onderaan het bovendeel van de mouwen en het driehoekige deel van het voorpand van de hoodie, steeds 6 rijen stiksels onder elkaar.

De eerste poging om de kniestukken van de broek door te stikken mislukte (iets met perfectionisme en stiksels die links en rechts niet helemaal symetrisch waren😉...). Ik had meer dan genoeg stof, dus sneed ik de kniestukken nog eens uit en de tweede poging lukte gelukkig wèl symetrisch. 
Het patroon van de broek schrijft voor dat je de kniestukken voert, als je die doorstikt (met een dunnere stof). Ik ga ervan uit dat dat is zodat de stiksels niet tegen de huid schuren, dus voerde ik ook dat bovendeel van de mouwen en het driehoekige deel van het voorpand van de hoodie dat ik doorstikte.
In al dat doorstikken ging trouwens behoorlijk wat garen zitten, al met al jaste ik er een heel klosje garen doorheen! Voor het allerlaatste stiksel dat ik zaterdag maakte, moest ik zelfs een andere kleur garen op mijn spoeltje gebruiken omdat ik het anders niet redde😅...
Ik zette verder beide kledingstukken met de lockmachine in elkaar, behalve de zakken van de broek en de hals van de hoodie en al het doorstik werk, die deed ik op de naaimachine.

Meneer koos zelf de stof voor de voering van de capuchon, hij wilde die graag gevoerd hebben met de boordstof (daardoor had ik alleen nèt niet genoeg boordstof over voor de tailleband van de broek, dus die heeft nu een tailleband van de joggingstof). 
Als extra detail naaide ik voor de sier kant-en-klare nestels voor op de capuchon. (Ik ben fan😊! Ik ben namelijk niet zo goed in het bevestigen van nestels en met het stukje skai leer van de kant-en-klare versie staat het ook nog eens extra stoer, het geeft net wat extra's vind ik) 

Het was echt een super gezellige dag en tussen het kletsen door was iedereen ook nog eens productief😏!
Ik kreeg de hele set af (op mijn logo na, dat naaide ik er de volgende dag thuis op, kon zoonlief fijn zelf kiezen waar hij mijn labeltjes wilde hebben).
Ik had zelfs nog tijd over en omdat ik voor de zekerheid nog een extra project had voorbereid en meegenomen, kon ik ook daar nog een flink stuk van af krijgen en ook dat kwam de dag erna helemaal af. Wat dat voor project was, kan ik alleen nog niet zeggen... dat komt in één van mijn volgende berichten😀.

Pluisjes en stekels

Onze jongste loopt als hij 's morgens uit bed komt en in het weekend (liefst de hele dag) graag in een zachte warme onesie. Zijn 'pak', zoals hij zo'n kledingstuk zelf noemt. De onesies die hij nog had, waren inmiddels nogal hoog-water* (* lees: die konden ècht niet meer!) dus toen ik van die zachte stof tegenkwam, einde van het afgelopen koude seizoen, kon ik dat natuurlijk niet laten liggen. Al helemaal niet voor die prijs (€3,- per lap)😉.

Ik had al bedacht om zelf met een patroon voor een joggingbroek en vest aan de gang te gaan met schaar en plakband, maar keek toch nog even bij makerist op de site. 
Daar vond ik een patroon dat me aansprak, de einteiler Haalari. Ik paste wel twee kleine dingetjes aan. Zo komt de rits volgens het patroon tot in het kruis. Aangezien dit mij niet zo lekker lijkt zitten, liet ik de rits hoger eindigen. En het patroon gaf een halsboordje aan en ik ken mijn zoon, die wil er graag een capuchon op hebben, dus die tekende ik er zelf bij.
Ik kocht 2 van die lappen (dat ik voor die prijs geen keuze had uit verschillende leuke kleurtjes, nam ik maar voor lief), dus het werden 2 onesies.

Nadat ik de eerste had uitgesneden en in elkaar had gezet, vond ik dat ik de tweede er gelijk achteraan moest maken. Zo zag mijn snijmat er namelijk uit nadat ik er eentje had uitgesneden en je wilt niet weten hoe vol de grond en mijn naaitafel lagen met pluisjes....😅. Dus dat gepluis wilde ik zo snel mogelijk achter de rug hebben.

De eerste maakte ik verder gewoon zoals in het patroon stond behalve dat ik er een capuchon op maakte (en dat ik de rits minder laag liet eindigen) .

Om het geheel toch wat minder zoetsappig te maken (oh ja en omdat de lappen 1,3 meter bleken te zijn en niet 1,5 meter zoals ik dacht... dat krijg je als je geheugen een soort zeef is😅. En het had ook te maken met een kind dat altijd harder groeit dan je denkt, waardoor je meer stof nodig blijkt te hebben) maakte ik de capochon uit een donker blauwe frech terry die ik nog had liggen en waar ik toch nog geen bestemming voor had. De kleur past mooi bij de donker blauwe ondertoon van de pluis-stof. 

Met het eerste exemplaar was meneer al helemaal blij. Maar omdat ik het altijd leuk vind om een extra lach op het gezicht van mijn kinderen te toveren, welke moeder vindt dat nou niet leuk, kreeg de tweede onesie stekels. Vanaf de rand van de capuchon, tot onderaan de rug.

Die stekels (in verschillende groottes) maakte ik uit dezelfde stof als de capuchon. Die op de rug (daar was de naad midden achter zo handig voor) verstevigde ik met rekbare vlieseline. Ze moeten immers wel goed blijven 'staan', maar niet teveel volume hebben, dat zit niet lekker als hij zit en tijdens het bank-hangen.

De stekels op de capuchon konden wel wat meer body gebruiken vond ik. Die verstevigde ik daarom met ByAnnie's Soft and Stable. Dat laat zich erg makkelijk verwerken, weegt bijna niks, maar alles wat je ermee verstevigd krijgt meer volume en blijft super goed in vorm.

Een extra belegje achter de rits zorgt ervoor dat er niks tussen de tandjes kan komen, dus geen pijnlijke velletjes en geen harde ritsen tegen de blote huid.

Het is een partroon met raglan mouwen en het blijkt prima te passen bij kinderen van het 'gespierde-spijker-model' zoals die van mij😊.

Voor mijn Harry Potter fan

Eindelijk weer een naaiproject om over te bloggen😀, dit project stond al een hele tijd op mijn 'to-sew' lijstje: een Harry Potter mantel voor dochterlief. En nee, ze gaat hem absoluut niet met carnaval dragen! (ten eerste houdt ze niet van carnaval en ten tweede "Tijdens carnaval gooien ze met bier en het is veel te zonde als mijn mooie mantel vies wordt!")

Ik tekende het patroon zelf, met behulp van een (grond-)patroon van een vest.
Dat ik er met mijn hoofd niet bij was tijdens het tekenen, bleek toen de mantel in elkaar zat: het model was goed, maar ik was totaal niet tevreden over de pasvorm. Bij de schouders vond ik hem te krap, oeps... (er moet natuurlijk wel met een toverstok gezwaaid kunnen worden in zo'n mantel😉)
Gelukkig had ik de hoeveelheid stof wel heel ruim gerekend toen ik hem kocht, dus besloot ik het patroon aan te passen en overnieuw te beginnen (met wat passen en meten haalde ik dat net uit de stof die nog over was). En met succes deze keer!
Het heeft dan wel even geduurd voor de mantel 2.0 af was, maar dochter is er zo blij mee💖.

Ik voerde de mantel helemaal met rode (voering)stof maar voering en mantel zijn aan de onderkant los van elkaar gezoomd zodat het geheel zo mooi moglijk 'valt'. De mouwen maakte ik extra wijd met een golvende zoom-lijn onderaan. De capuchon is extra lang/groot en eindigt in een punt onderaan de rug. Ik maakte de mantel opzich al wijd maar door het partoondeel van het rugpand 6cm van de stofvouw af te leggen en daar een stolpplooi van de maken, creëerde ik nog eens 12cm extra wijdte in de mantel. Er zitten zakken in de zijnaden. En, last but not least, er prijkt een echt Gryffindor logo op het linker voorpand.

Ook op je 18e houd je nog steeds van een mantel waar je goed mee kunt zwieren:

Voor de rasechte koukleum

Ik heb er wel even over gedaan om dit brei project af te krijgen... Door een schouderblessure zo'n 5 jaar geleden kon ik heel lang niet of maar nauwelijks breien. Daarom leek me dit vest van dik garen (op nog dikkere breinaalden) toen een goed idee om toch wat om handen te hebben. Niet dat ik me ooit verveel natuurlijk😄...

Maar die schouder bleef toch een stuk langer opspelen dan ik wilde, dus lag dit project jaren stil... Toen onze jongste begin 2019 ook op vrijdag avond ging sporten en ik daar zag dat andere moeders ook langs de kant zaten te handwerken, kwam er echt weer schot in de zaak. Mijn brei project ging toen braaf elke vrijdag avond mee naar training.

Na een onderbreking om de rode sjaal af te maken, kwam dan toch eindelijk dit vest af.

Ik koos voor het Dora patroon van Garnstudio, met een mooi 'kantpatroon' aan de voorkant.

De gekleurde merino wol heb ik ooit van iemand overgenomen omdat de kwaliteit me gewoon erg aansprak, maar was te weinig om een heel vest van te breien. Toen ik een paar jaar geleden de donkere alpaca wol van onze oudste voor moederdag kreeg, was de connectie snel gemaakt: die twee garens konden mooi gecombineerd worden.

Het kleurverloop tussen de twee garens was volledige improvisatie, geleid door de hoeveelheid gekleurde wol die ik had.

Aangezien ik zo'n notoire koukleum ben, is een vest met korte mouwen (zoals het originele patroon voorschrijft) geen optie. Hoe dik het vest ook is, met korte mouwen (en een longsleeve eronder) heb ik het gewoon koud!

Dus moesten er lange mouwen aan komen. Ik nam daarvoor nieuwe steken op bij de armsgaten en breide er mouwen aan. Ook daar improviseerde ik er weer op los. Omdat het vest al vrij wijd valt, wilde ik als contrast smalle/ strakkere mouwen breien. Was wel een kweste van goed opschrijven wat ik bij de eerste mouw deed: het moest natuurlijk precies herhaald worden bij de tweede mouw. Was wel even een uitdaging voor zo'n chaoot als ik, is toch best goed gelukt😁...

Ik ben erg blij met mijn warme en zachte vest (ook al met de herfst temperaturen van nu...) (en hopelijk is er nog genoeg donkere wol over voor een eenvoudige sjaal😉)

Een kleinigheidje voor de jarige

Dochterlief kreeg voor in haar nieuwe 'studentenkamer' een groot kussen (80cmx80cm) van haar tante (om het makkelijk te maken is dat mijn nicht😉), om lekker tegenaan te zitten tijdens het lezen in bed. Het kussen paste alleen niet zo bij de rest van de kamer, dus zocht dochter een über zacht nepbontje uit op de markt om daar een hoes voor het kussen van te maken.

Om haar te verrassen voor haar verjaardag maakte ik daar vast de hoes van.
Ik had nog nooit echt zulk soort stof verwerkt en was wat huiverig dat de lagen stof erg zouden gaan glijden tijdens het naaien. Om dit bij voorbaat al te voorkomen, heb ik het geheel dan ook eerst met de hand grof aan elkaar geregen, te beginnen bij de rits. Dat rijgen hielp enorm, want de hoes zat op deze manier zo in elkaar.

Om te voorkomen dat de haartjes van het 'bont' tussen de rits gaan komen, koos ik ervoor om een piping bandje tussen rits en stof te naaien.
Na het naaien voorzichtig de haartjes tussen de naden uit gepulkt voor een netter resultaat.
Al met al een snel projectje waar dochterlief fijn gebruik van maakt. Het moeilijkste van dit hele project, was eigenlijk om te donkere kleur paars mooi op de foto te krijgen😄. (De tweede foto in dit bericht geeft nog het mooiste de juiste kleur weer)

Hoera 18 jaar!

Zo'n 2 weken geleden was onze dochter jarig. Met een druk nieuw leven als student aan de andere kant van het land, was er geen gelegenheid om dit groot te vieren, maar uiteraard heb ik wel wat lekkers voor onze chocoholic gebakken. Ik koos voor een super makkelijk brownies recept van Jamie Oliver, dat ik ooit eens in een kookprogramma van hem op tv zag.
(Na mijn denkfout voor de 20e verjaardag van onze oudste, dat ik meende dat een kleinere versie van de appeltaart wel groot genoeg zou zijn voor ons gezin, gebruikte ik nu wel de volledige hoeveelheid van alle ingrediënten😉)

Ingrediënten:

• 200 gr pure chocolade
• 250 gr roomboter
• 200 gr kristalsuiker
• snufje zout
• 6 afgestreken eetlepels cacao
• 5 volle (niet afgestreken) eetlepels zelfrijzend bakmeel
• 4 grote eieren
• (bakblik van ongeveer 20x20cm)

Je verwarmt de oven voor op 200 graden.

Je hakt de chocola wat kleiner, daarna doe je alle andere ingrediënten in de keukenmachine (je kunt ook alles direct bij elkaar in de keukenmachine/ hakmolen doen, maar dan loop je de kans dat je nog wel erg grote brokken chocola in je brownies overhoudt. Ik spreek uit ervaring, ahum😅)
Als je geen keukenmachine hebt, geen paniek, dan hak je eerst de chocola in kleine brokjes (de boter kun je dan van te voren even smelten) en roer je daarna met de een lepel alle overige ingrediënten goed door elkaar, mèt de chocola. 

Het geheel ziet er dan ongeveer zo uit.
Verkreukel een vel bakpapier en maak het een klein beetje vochtig (dit zorgt ervoor dat je het bakpapier makkelijker tot in de hoekjes van de vorm kunt leggen). Dan verdeel je het beslag in de vorm en strijk je het een beetje glad.

Dan gaat het zo'n 15 minuten in de voorverwarmde oven.

Dit is een recept voor de echte chocoholic: het is bij dit recept juist de bedoeling dat de brownies in het midden nog lekker zacht en kleverig blijven!

Dat maakt het alleen wel wat tricky, want je kunt dus niet met een prikker kijken of hij netjes gaar is, zoals bij een normale cake: de prikker hoort er hier namelijk niet droog/ schoon uit te komen...

Maar als de brownies mooi droog zijn aan de bovenkant, zit je waarschijnlijk wel goed😉.

Eet smakelijk en geniet ervan, hebben wij tenminste wel gedaan😊!

Vurige combi

Op vakantie had ik natuurlijk mijn E-reader bij me maar ook een brei projectje wat al drie jaar in de kast lag te wachten om afgemaakt te worden.
Uiteraard was ik dit project al lang weer vergeten, maar toevallig kwam ik het een paar maanden voor de vakantie weer tegen toen ik voor een ander project een bepaalde maat breinaalden zocht.
Dit kon dus mooi mee op vakantie😊.

Ik had alleen het uitgeprinte patroon er niet meer bij zitten... Gelukkig wist ik nog wel dat het patroon van garnstudio kwam en kon ik me ook nog herinneren hoe de foto er ongeveer uitzag.
Dus even zoektermen als 'sjaal' en 'kantpatroon' ingevoerd op de site en al snel had ik gevonden wat ik zocht: het was Honey rose by DROPS Design.

Ik had wel ander garen gekozen dan voorgeschreven: 1 draad Fabel (kleur 'sunset') en 1 draad Vivaldi (kleur rood) (beiden van Drops). Een vurige combi, vind ik zelf💥

Ik koos niet alleen ander garen uit, maar paste ook het patroon wat aan. De sjaal moet in 2 gelijke delen gebreid worden zodat, als je hem draagt, de linker en rechter helft er hetzelfde uitzien. Ik breide de sjaal juist in 2 ongelijke delen. Anders komt de naad waar de 2 helften aan elkaar zijn gemaakt, juist precies middenvoor en is dan dus duidelijk zichtbaar. Nu hij in ongelijke helften is gebreid, valt deze naad ergens achterin de nek. (of, zoals op foto #1, zelfs helemaal onzichtbaar)

Volgens het patroon moest de sjaal 180cm lang worden. Dus ik eerst braaf 180cm gebreid, bleek dat hij voor mij veel te lang was. 
Daarna bepaalde ik mbv een sjaal uit de kast de lengte die wel bij mij past. Kon ik fijn weer ruim 30cm uithalen, oeps😆.
Maar nu hij af is, is hij helemaal naar mijn zin!