Onze jongste loopt als hij 's morgens uit bed komt en in het weekend (liefst de hele dag) graag in een zachte warme onesie. Zijn 'pak', zoals hij zo'n kledingstuk zelf noemt. De onesies die hij nog had, waren inmiddels nogal hoog-water* (* lees: die konden ècht niet meer!) dus toen ik van die zachte stof tegenkwam, einde van het afgelopen koude seizoen, kon ik dat natuurlijk niet laten liggen. Al helemaal niet voor die prijs (€3,- per lap)😉.
Ik had al bedacht om zelf met een patroon voor een joggingbroek en vest aan de gang te gaan met schaar en plakband, maar keek toch nog even bij makerist op de site.
Daar vond ik een patroon dat me aansprak, de einteiler Haalari. Ik paste wel twee kleine dingetjes aan. Zo komt de rits volgens het patroon tot in het kruis. Aangezien dit mij niet zo lekker lijkt zitten, liet ik de rits hoger eindigen. En het patroon gaf een halsboordje aan en ik ken mijn zoon, die wil er graag een capuchon op hebben, dus die tekende ik er zelf bij.
Ik kocht 2 van die lappen (dat ik voor die prijs geen keuze had uit verschillende leuke kleurtjes, nam ik maar voor lief), dus het werden 2 onesies.
Nadat ik de eerste had uitgesneden en in elkaar had gezet, vond ik dat ik de tweede er gelijk achteraan moest maken. Zo zag mijn snijmat er namelijk uit nadat ik er eentje had uitgesneden en je wilt niet weten hoe vol de grond en mijn naaitafel lagen met pluisjes....😅. Dus dat gepluis wilde ik zo snel mogelijk achter de rug hebben.
De eerste maakte ik verder gewoon zoals in het patroon stond behalve dat ik er een capuchon op maakte (en dat ik de rits minder laag liet eindigen) .
Om het geheel toch wat minder zoetsappig te maken (oh ja en omdat de lappen 1,3 meter bleken te zijn en niet 1,5 meter zoals ik dacht... dat krijg je als je geheugen een soort zeef is😅. En het had ook te maken met een kind dat altijd harder groeit dan je denkt, waardoor je meer stof nodig blijkt te hebben) maakte ik de capochon uit een donker blauwe frech terry die ik nog had liggen en waar ik toch nog geen bestemming voor had. De kleur past mooi bij de donker blauwe ondertoon van de pluis-stof.
Met het eerste exemplaar was meneer al helemaal blij. Maar omdat ik het altijd leuk vind om een extra lach op het gezicht van mijn kinderen te toveren, welke moeder vindt dat nou niet leuk, kreeg de tweede onesie stekels. Vanaf de rand van de capuchon, tot onderaan de rug.
Die stekels (in verschillende groottes) maakte ik uit dezelfde stof als de capuchon. Die op de rug (daar was de naad midden achter zo handig voor) verstevigde ik met rekbare vlieseline. Ze moeten immers wel goed blijven 'staan', maar niet teveel volume hebben, dat zit niet lekker als hij zit en tijdens het bank-hangen.
De stekels op de capuchon konden wel wat meer body gebruiken vond ik. Die verstevigde ik daarom met ByAnnie's Soft and Stable. Dat laat zich erg makkelijk verwerken, weegt bijna niks, maar alles wat je ermee verstevigd krijgt meer volume en blijft super goed in vorm.
Een extra belegje achter de rits zorgt ervoor dat er niks tussen de tandjes kan komen, dus geen pijnlijke velletjes en geen harde ritsen tegen de blote huid.
Het is een partroon met raglan mouwen en het blijkt prima te passen bij kinderen van het 'gespierde-spijker-model' zoals die van mij😊.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten