Vurige combi

Op vakantie had ik natuurlijk mijn E-reader bij me maar ook een brei projectje wat al drie jaar in de kast lag te wachten om afgemaakt te worden.
Uiteraard was ik dit project al lang weer vergeten, maar toevallig kwam ik het een paar maanden voor de vakantie weer tegen toen ik voor een ander project een bepaalde maat breinaalden zocht.
Dit kon dus mooi mee op vakantie😊.

Ik had alleen het uitgeprinte patroon er niet meer bij zitten... Gelukkig wist ik nog wel dat het patroon van garnstudio kwam en kon ik me ook nog herinneren hoe de foto er ongeveer uitzag.
Dus even zoektermen als 'sjaal' en 'kantpatroon' ingevoerd op de site en al snel had ik gevonden wat ik zocht: het was Honey rose by DROPS Design.

Ik had wel ander garen gekozen dan voorgeschreven: 1 draad Fabel (kleur 'sunset') en 1 draad Vivaldi (kleur rood) (beiden van Drops). Een vurige combi, vind ik zelf💥

Ik koos niet alleen ander garen uit, maar paste ook het patroon wat aan. De sjaal moet in 2 gelijke delen gebreid worden zodat, als je hem draagt, de linker en rechter helft er hetzelfde uitzien. Ik breide de sjaal juist in 2 ongelijke delen. Anders komt de naad waar de 2 helften aan elkaar zijn gemaakt, juist precies middenvoor en is dan dus duidelijk zichtbaar. Nu hij in ongelijke helften is gebreid, valt deze naad ergens achterin de nek. (of, zoals op foto #1, zelfs helemaal onzichtbaar)

Volgens het patroon moest de sjaal 180cm lang worden. Dus ik eerst braaf 180cm gebreid, bleek dat hij voor mij veel te lang was. 
Daarna bepaalde ik mbv een sjaal uit de kast de lengte die wel bij mij past. Kon ik fijn weer ruim 30cm uithalen, oeps😆.
Maar nu hij af is, is hij helemaal naar mijn zin!

Heerlijk havermout koekje bij de thee

Alweer een tijdje geleden kwam ik een recept tegen van havermoutkoekjes. Dat recept (met chocola en pindakaas) sprak me aan, dus ging ik aan de slag. Helaas vond ik het resultaat minder geslaagd: ze smaakten wel goed, maar ze waren zo droog, dat ze niet te eten waren. Een beetje teleurgesteld, bleef het havermoutkoekjes-idee daarna dus een tijdje in de kast liggen.
Tot afgelopen week. Ik zocht wat verschillende recepten van havermoutkoejes op internet en ging daarna naar eigen inzicht (met het chocola-pindakaas-idee in mijn achterhoofd) aan de slag. Deze keer was ik wel tevreden over de koekjes. Ik ga ze zeker vaker maken😋!

Ingrediënten

50 gram lichtbruine basterdsuiker
50 gram fijne kristalsuiker
20 gram roomboter (in blokes/stukjes)
50 gram pindakaas (ik gebruikte van die pindakaas die alleen bestaat uit gemalen pinda's, je weet wel waar zo'n laagje olie bovenop drijft en wat je steeds even moet doorroeren voordat je het gebruikt)
1 theelepel vanille extract
1 ei
165 gram havermoutmeel
1 (ruime) theelepel bakpoeder
snufje zout
100 gram bakvaste chocolade druppels (gewoon fijngehakte pure chocola kan natuurlijk ook)

Verwarm de oven voor op 190 graden, ik gebruikte voor de koekjes niet de hetelucht stand maar de gewone boven-en-onder-warmte stand.

Meng de 2 soorten suiker, roomboter en pindakaas met een mixer door elkaar tot een egale massa. Mix er daarna het ei met het vanille extract doorheen. (het geheel lijkt nu als het goed is op een wat vloeibare pindakaas)

 

Roer er dan het havermoutmeel met het bakpoeder en de zout door, zodat er plakkerig deeg ontstaat.

Meng er als laatste de chocola doorheen.

Verdeel het deeg met 2 lepels in hoopjes op het bakpapier op de bakplaat en druk ze enigszins plat. (Doordat het deeg zo plakkerig is, is dit een beetje een uitdaging, maar ik kreeg toch 16 koekjes uit het deeg.)

Bak de koekjes daarna in 10-12 minuten gaar.

En voila: nadat de koekjes uit de oven komen, laat je ze afkoelen op een rooster en heb je een trommel vol heerlijke koekjes😀!

Keramieken bij de buurvrouw

In de vakantie mocht ik als proefkonijn een workshop keramiek volgen bij de buurvrouw. Het was super leuk en gezellig. Zelfs zo gezellig dat ik helemaal vergat om foto's van het hele proces te maken, oeps😅...
Toch vind ik het leuk om er hier wat over te vertellen en het resultaat te laten zien.
Eerst rolde ik een stuk klei uit tot een egale dikte van +/- 0,5cm. Met behulp van een ronde vorm sneed ik een grote cirkel uit de klei. Die cirkel werd vervolgens in drie ongeveer gelijke stukken verdeeld. Elk stuk werd om een conische mal tot een paddenstoelhoedje gevormd en netjes glad afgewerkt. (Er was nog wat klei over om nog een vierde hoedje van te maken😊)
Omdat ik de hoedjes ook nog wilde glazuren en deze glazuur geschikt is om op ongebakken klei te gebruiken, moest ik mijn werkstukjes met de föhn 'leerhard' drogen.
Toen kon elk paddenstoelhoedje worden voorzien een 2 à 3 lagen glazuur.

Nadat alle werkstukjes geglazuurd waren, was het tijd voor geduld: alles moest nog een week drogen voordat ze in de (keramiek) oven gebakken konden worden...

... En toen kwam na een ruime week het berichtje van de buurvrouw, of ik thuis was want ze had wat voor me😀. Inmiddels staan mijn paddestoelen mooi in de tuin bij elkaar:

Dank je wel buurvrouw voor de gezellige middag en de leuke paddestoelen.

Er is er een jarig, hoera

Afgelopen maandag werd onze oudste 20 jaar😀. We waren maar met ons vieren maar ik wilde zijn verjaadag toch niet zomaar voorbij laten gaan. Dus bakte ik een klein appel-kruimeltaartje. Ik gebruikte het recept voor een grote taart, maar nam een kwart van alle ingrediënten en de kleinste bakvorm die ik heb.

(Voor het deeg: bloem, bruine basterdsuiker, boter, kaneel; voor de vulling: appel, kristalsuiker, kaneel)

De ingrediënten voor het deeg wrijf je tussen je vingers tot een kruimelig deeg, de appel snijd je in kleine stukjes en de kristalsuiker en kaneel meng je door de appel stukjes.

Dan de bakvorm invetten en het deeg zachtjes tegen de bodem en de opstaande rand duwen (duw het niet te hard aan, anders doe je het effect van het kruimeldeeg teniet).

Helaas bleek een kwart van alle hoeveelheden wat te weinig voor het bakvormpje dat ik gebruikte... De taartbodem was daardoor te dun om de taart netjes in stukken te snijden en op een schoteltje te krijgen, oeps😅... (daarom helaas geen mooie foto van het 'eindproduct'). Gelukkig was de smaak er niet minder om.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag lieverd😘.

Afscheidscadeautje voor de meester

Met nogal wat vertraging...

Nou... deze post schrijf ik met vertraging, het afscheidscadeautje kreeg de meester van onze jongste netjes op tijd. Namelijk vóór de vakantie (uiteraard).

Heel lang had ik geen flauw idee wat ik zou maken voor de meester van groep 4. Het leek er zelfs even op dat ik wat zou kopen ipv wat zelf maken... Tot ik in de laatste dagen van die laatste schoolweek ineens een idee kreeg: ik zou een etui maken, maar dan eentje die ik zou personaliseren😀.

De meester is nogal fan van voetbal, met name van één club in het bijzonder. Dus even op google het juiste logo opgezocht en uitgeprint. Overgetrokken op (dun) patroonpapier, dat aan de goede kant van de stof voor de voorkant van het etui gespeld, met scheurvlies aan de achterkant van de stof. Eigenlijk zo ongeveer op dezelfde manier als bij het shirt dat iedereen aankijkt, waar ik eerder een post over schreef. Toen met hele kleine stiksteekjes alle lijntjes met de naaimachine 'overgetrokken'.

Daarna voorzichtig het papier wegscheuren en met een dicht op elkaar staande zigzag steek alle lijnen flink aangezet.

Ipv de naam van de stad van de club, borduurde ik (met het alfabet dat op mijn naaimachine zit) de naam van de meester in het logo.

Met datzelfde alfabet boorduurde ik nog een tekst voor de achterkant van het etui.

(en wat is het lastig om die donkere jeansstof te fotograferen zodat ook de tekst nog zichtbaar is op de foto...)

Ik had eigenlijk bedacht om het etui niet te voeren, maar nadat ik alle draadjes naar de verkeerde kant van de stof had gestoken om ze onzichtbaar af te hechten, zag het er zo uit:

Dat waren wel héél veel draadjes om af te hechten... Dus toch maar even een stukje rode tricot uit de kast getrokken en het etui netjes gevoerd, dat leek me een stuk makkelijker netter en sneller dan alle draadjes wegwerken. Ook mijn logo mocht natuurlijk niet ontbreken😉.

Zo kon onze jongste toch met een leuk cadeautje afscheid nemen van een te gekke meester.