Van kinder patroon tot volwassen hoodie

Vorig jaar maakte ik tijdens een samennaaidag bij Mamarieke een stoere set van een hoodie en joggingbroek voor onze jongste. Ik gebruikte daar een mooie dikke petrol/teal kleurige zachte joggingstof voor die ik hier in Sittard op de markt kocht. De stof had halverwege een weef/brei fout over bijna een meter lengte en daardoor kreeg ik een super groot stuk mee voor een leuk prijsje. Op het stuk waar de fout zat, was elke 2cm (heel regelmatig) een streep over de hele breedte te zien. Leuk, dacht ik nog, kan ik de mouwen van dat streep gedeelte maken ofzo. Maar hoe verbaasd was ik, toen er na het wassen van de stof, geen enkele streep meer te zien was😵...

Maar goed, ik had dus veel meer stof dan ik nodig had voor de set van onze jongste telg. Dat stuk ging toen weer terug de kast in en ik bedacht dat het leuk zou zijn om er net zo'n hoodie voor de oudste van te maken. Het duurde even, maar zo gezegd zo gedaan, en nu het weer kouder werd ging ik aan de slag voor voor onze oudste.

Ter vergelijking: dit is het origineel dat ik vorig jaar voor onze jongste maakte

Omdat ik voor onze jongste het Velocitas patroon van Sofilantjes gebruikte, vond ik het wel zo netjes om voor onze oudste ook een Sofilantjes patroon te nemen, het is tenslotte 'hun' colorblock die ik wilde gebruiken. (hij past met zijn ruim 1,80m tenslotte al lang niet meer in de kindermaten)

Dus pakte ik het Omni Tempore patroon voor volwassenen erbij, maakte een heel patroondeel van het voorpand en knipte dat vervolgens op het oog/op gevoel in dezelfde stijl als de Velocitas colorblock weer in stukken. Ik mat de halslijn van de Omni Temore op en vergeleek dat met de capuchon van de Velocitas (ik vond het namelijk wel zo leuk als deze hoodie een zelfde capuchon kreeg als het origineel). Omdat de Velocitas capuchon erg wijd is, had ik niet eens de grootste maat capuchon nodig. Maar de halslijn van de Velocitas is dan wel wijd, de capuchon zelf moet natuurlijk ook groot genoeg zijn om bij onze volwassen oudste op zijn hoofd te passen. Daarom tekende ik de ronding van de capuchon een stuk groter.

Ik naaide ook hier een zelfde 'sierstiksel' op het driehoekige colorblock deel van het voorpand en daar naaide ik ook weer een stuk tricot achter zodat de stiksels niet zouden irriteren op de blote huid.

Bij de hoodie die ik voor onze jongste maakte kreeg ik de vraag waarom ik wel nestels op de capuchon had gemaakt maar er geen koord doorheen had geregen.

 

Vorig jaar kon ik geen mooie kleur koord vinden, vandaar dat ik dat gemakshalve maar wegliet, maar nu vond ik wel een kleur koord die mooi bij de stof staat. Helaas is de prachtige kleur van de stof gewoon niet (goed) op de foto te krijgen: op de foto's lijkt hij veel te blauw. Het koord daarentegen lijkt weer veel te groen op de foto's, vandaar dat de kleuren niet lijken te matchen😩. Iedereen die de hoodie in het echt ziet, ziet gelukkig dat stof, boorden en koord wel mooi bij elkaar staan😍.

Patroon: Omni Tempore hoodie met de colorblock van Velocitas, beiden van Sofilantjes.

Stof: markt in Sittard

Sinterklaas knutsels

Ook dit vierden we natuurlijk Sinterklaas, al hielden we het een stuk kleiner dan andere jaren. We spraken met lootjes trekken af alleen een cadeautje en een gedicht te doen en geen surprises te maken.

Met degene die onze jongste en ik hadden getrokken, zouden we op pakjesavond via beeldscherm contact hebben.

Maar ja, helemaal niks maken vond ik niet leuk, dus ging ik toch aan de slag met een restje jeansstof dat over was van de broek die ik laatst voor onze jongste maakte. Ik maakte een eenvoudige tas voor een man met een voorliefde voor katten. Patroon 'tekende' ik zelf, op de afmeting van het restje stof dat ik had.

Op de ene kant kwam een print van flexfolie, die ik met mijn Silhoutte Cameo uitsneed, en om de andere kant wat op te leuken kwam er een grote zak met sierstiksels en mijn labeltje.

Ik kreeg ook onze jongste zo ver om wat te maken (ondanks zijn afkeer tegen knutselen).

Degene die op zijn lootje stond had 'sokken maat 37' gevraagd. Daar konden we wel wat mee. Ik had nog het patroon van de Going Rogue socks van The wolf and the tree liggen. En restjes stof had ik ook genoeg. Het patroon was snel getekend en zo sneden we samen de stof, heeft hij zelf alle naden netjes eerst gespeld en hebben we daarna weer samen alles genaaid (waarbij hij een duidelijke voorkeur had voor het naaien ten opzichte van het spelden😉).

We maakten eerst een paar sokken met een hiel en daarna nog een paar zonder hiel erin.

Voor school moest er natuurlijk ook nog een echte surprise worden gemaakt. Het jongetje dat onze jongste had getrokken hield erg van het online computer spelletje 'Among us'.

En aangezien we toevallig net een lap blauwe filt over hadden, was het idee snel geboren om daar een groot Among us poppetje van te maken.

(voor degenen die het spelletje niet kennen: het zijn heel simplistische poppetjes met alleen een lijf en beentjes). Ik tekende het patroon zelf, maar het uitsnijden van de stof deden we weer samen. Spelden heeft hij alleen gedaan en het naaien weer samen.

(de witte spikkeltjes zijn nog de laatste restjes van de vulling)

We hadden ook nog een paar kussentjes liggen die al jaren niet meer gebruikt werden. Daar konden we mooi de vulling van gebruiken (nadat ze even in de wasmachine waren geweest natuurlijk). Dat vullen heeft zoonlief ook weer helemaal zelf gedaan.

Cadeautjes konden mooi in het 'rugzakje' dat alle poppetjes met zich meedragen, dan kon de surprise heel blijven en bewaard worden.

Zoonlief vertelde dat het jongetje naderhand had gezegd dat hij het poppetje zo leuk vond, dat er eigenlijk geen cadeautjes meer bij hadden gehoeven. Altijd super leuk om te horen dat de moeite zo op prijs wordt gesteld😊. 

Patronen: zelf getekend en Going Rogue sock van The wolf and the tree

Stof/materiaal: restjes die ik nog had liggen