dinsdag 26 november 2019

Samen naai dag bij Mamarieke


Afgelopen zaterdag was ik samen met Claudia (van de fb groep 'naaien met pdfpatronen') uitgenodigd voor een samennaaidag bij Mamarieke (je weet wel van al die leuke stofjes en naai benodigdheden). Het is een stukje rijden, dus dat betekende vroeg op.
Omdat ik in de gelegenheid was om het één en ander voor te bereiden, tekende ik voor onze jongste een Velocitas hoodie (hij is namelijk hard aan nieuwe kleren toe). Vanwege zijn gespierde spijker gehalte tekende ik maat 122, die ik verlengde naar een maat 140.


(Op deze foto komen de kleuren van de jogging- en boordstof het beste tot hun recht. De kleur is erg lastig mooi op de foto te krijgen namelijk.)

Ik had een mooie dikke, donker petrol kleurige joggingstof liggen waar ik een hele set voor hem van wilde maken. Ik vond er zelfs een mooie bijpassende boordstof bij (ik had eigenlijk niet gedacht dat ik zo'n mooie combi zou vinden, omdat de joggingstof geen gebruikelijke kleur heeft). Ik vind dat de Beatum bikerpants mooi bij de hoodie past, dus die ik printte uit en tekende daar maat 128 en ook die verlengde ik naar maat 140. (Beide patronen zijn van Sofilantjes.)


De broek heeft steekzakken voor, en achter zitten er zakken tussen de rugpas en het achterpand. 

Ik sneed allebei de patronen ook vast uit de stof, zodat ik de kniptafel bij Mamarieke vrij kon houden voor de andere dames, voor als zij niet in de gelegenheid zouden zijn om voor te bereiden.
Ik koos ervoor om de hele set in dezelfde kleur/stof te maken, maar wel met het idee van een 'colorblock-effect'. Ik stikte bepaalde delen door met de drievoudige stiksteek (die gaat 2 steken naar voor, 1 steek naar achter): de kniestukken van de broek; en boven- en onderaan het bovendeel van de mouwen en het driehoekige deel van het voorpand van de hoodie, steeds 6 rijen stiksels onder elkaar.



De eerste poging om de kniestukken van de broek door te stikken mislukte (iets met perfectionisme en stiksels die links en rechts niet helemaal symetrisch waren😉...). Ik had meer dan genoeg stof, dus sneed ik de kniestukken nog eens uit en de tweede poging lukte gelukkig wèl symetrisch. 
Het patroon van de broek schrijft voor dat je de kniestukken voert, als je die doorstikt (met een dunnere stof). Ik ga ervan uit dat dat is zodat de stiksels niet tegen de huid schuren, dus voerde ik ook dat bovendeel van de mouwen en het driehoekige deel van het voorpand van de hoodie dat ik doorstikte.
In al dat doorstikken ging trouwens behoorlijk wat garen zitten, al met al jaste ik er een heel klosje garen doorheen! Voor het allerlaatste stiksel dat ik zaterdag maakte, moest ik zelfs een andere kleur garen op mijn spoeltje gebruiken omdat ik het anders niet redde😅...
Ik zette verder beide kledingstukken met de lockmachine in elkaar, behalve de zakken van de broek en de hals van de hoodie en al het doorstik werk, die deed ik op de naaimachine.



Meneer koos zelf de stof voor de voering van de capuchon, hij wilde die graag gevoerd hebben met de boordstof (daardoor had ik alleen nèt niet genoeg boordstof over voor de tailleband van de broek, dus die heeft nu een tailleband van de joggingstof)
Als extra detail naaide ik voor de sier kant-en-klare nestels voor op de capuchon. (Ik ben fan😊! Ik ben namelijk niet zo goed in het bevestigen van nestels en met het stukje skai leer van de kant-en-klare versie staat het ook nog eens extra stoer, het geeft net wat extra's vind ik) 



Het was echt een super gezellige dag en tussen het kletsen door was iedereen ook nog eens productief😏!
Ik kreeg de hele set af (op mijn logo na, dat naaide ik er de volgende dag thuis op, kon zoonlief fijn zelf kiezen waar hij mijn labeltjes wilde hebben).
Ik had zelfs nog tijd over en omdat ik voor de zekerheid nog een extra project had voorbereid en meegenomen, kon ik ook daar nog een flink stuk van af krijgen en ook dat kwam de dag erna helemaal af. Wat dat voor project was, kan ik alleen nog niet zeggen... dat komt in één van mijn volgende berichten😀.

vrijdag 22 november 2019

Pluisjes en stekels



Onze jongste loopt als hij 's morgens uit bed komt en in het weekend (liefst de hele dag) graag in een zachte warme onesie. Zijn 'pak', zoals hij zo'n kledingstuk zelf noemt. De onesies die hij nog had, waren inmiddels nogal hoog-water* (* lees: die konden ècht niet meer!) dus toen ik van die zachte stof tegenkwam, einde van het afgelopen koude seizoen, kon ik dat natuurlijk niet laten liggen. Al helemaal niet voor die prijs (€3,- per lap)😉.

Ik had al bedacht om zelf met een patroon voor een joggingbroek en vest aan de gang te gaan met schaar en plakband, maar keek toch nog even bij makerist op de site. 
Daar vond ik een patroon dat me aansprak, de einteiler Haalari. Ik paste wel twee kleine dingetjes aan. Zo komt de rits volgens het patroon tot in het kruis. Aangezien dit mij niet zo lekker lijkt zitten, liet ik de rits hoger eindigen. En het patroon gaf een halsboordje aan en ik ken mijn zoon, die wil er graag een capuchon op hebben, dus die tekende ik er zelf bij.
Ik kocht 2 van die lappen (dat ik voor die prijs geen keuze had uit verschillende leuke kleurtjes, nam ik maar voor lief), dus het werden 2 onesies.

Nadat ik de eerste had uitgesneden en in elkaar had gezet, vond ik dat ik de tweede er gelijk achteraan moest maken. Zo zag mijn snijmat er namelijk uit nadat ik er eentje had uitgesneden en je wilt niet weten hoe vol de grond en mijn naaitafel lagen met pluisjes....😅. Dus dat gepluis wilde ik zo snel mogelijk achter de rug hebben.



De eerste maakte ik verder gewoon zoals in het patroon stond behalve dat ik er een capuchon op maakte (en dat ik de rits minder laag liet eindigen) .
Om het geheel toch wat minder zoetsappig te maken (oh ja en omdat de lappen 1,3 meter bleken te zijn en niet 1,5 meter zoals ik dacht... dat krijg je als je geheugen een soort zeef is😅. En het had ook te maken met een kind dat altijd harder groeit dan je denkt, waardoor je meer stof nodig blijkt te hebben) maakte ik de capochon uit een donker blauwe frech terry die ik nog had liggen en waar ik toch nog geen bestemming voor had. De kleur past mooi bij de donker blauwe ondertoon van de pluis-stof. 

Met het eerste exemplaar was meneer al helemaal blij. Maar omdat ik het altijd leuk vind om een extra lach op het gezicht van mijn kinderen te toveren, welke moeder vindt dat nou niet leuk, kreeg de tweede onesie stekels. Vanaf de rand van de capuchon, tot onderaan de rug.



Die stekels (in verschillende groottes) maakte ik uit dezelfde stof als de capuchon. Die op de rug (daar was de naad midden achter zo handig voor) verstevigde ik met rekbare vlieseline. Ze moeten immers wel goed blijven 'staan', maar niet teveel volume hebben, dat zit niet lekker als hij zit en tijdens het bank-hangen.
De stekels op de capuchon konden wel wat meer body gebruiken vond ik. Die verstevigde ik daarom met ByAnnie's Soft and Stable. Dat laat zich erg makkelijk verwerken, weegt bijna niks, maar alles wat je ermee verstevigd krijgt meer volume en blijft super goed in vorm.



Een extra belegje achter de rits zorgt ervoor dat er niks tussen de tandjes kan komen, dus geen pijnlijke velletjes en geen harde ritsen tegen de blote huid.
Het is een partroon met raglan mouwen en het blijkt prima te passen bij kinderen van het 'gespierde-spijker-model' zoals die van mij😊.

woensdag 20 november 2019

Voor mijn Harry Potter fan


Eindelijk weer een naaiproject om over te bloggen😀, dit project stond al een hele tijd op mijn 'to-sew' lijstje: een Harry Potter mantel voor dochterlief. En nee, ze gaat hem absoluut niet met carnaval dragen! (ten eerste houdt ze niet van carnaval en ten tweede "Tijdens carnaval gooien ze met bier en het is veel te zonde als mijn mooie mantel vies wordt!")

Ik tekende het patroon zelf, met behulp van een (grond-)patroon van een vest.
Dat ik er met mijn hoofd niet bij was tijdens het tekenen, bleek toen de mantel in elkaar zat: het model was goed, maar ik was totaal niet tevreden over de pasvorm. Bij de schouders vond ik hem te krap, oeps... (er moet natuurlijk wel met een toverstok gezwaaid kunnen worden in zo'n mantel😉)
Gelukkig had ik de hoeveelheid stof wel heel ruim gerekend toen ik hem kocht, dus besloot ik het patroon aan te passen en overnieuw te beginnen (met wat passen en meten haalde ik dat net uit de stof die nog over was). En met succes deze keer!
Het heeft dan wel even geduurd voor de mantel 2.0 af was, maar dochter is er zo blij mee💖.



Ik voerde de mantel helemaal met rode (voering)stof maar voering en mantel zijn aan de onderkant los van elkaar gezoomd zodat het geheel zo mooi moglijk 'valt'. De mouwen maakte ik extra wijd met een golvende zoom-lijn onderaan. De capuchon is extra lang/groot en eindigt in een punt onderaan de rug. Ik maakte de mantel opzich al wijd maar door het partoondeel van het rugpand 6cm van de stofvouw af te leggen en daar een stolpplooi van de maken, creëerde ik nog eens 12cm extra wijdte in de mantel. Er zitten zakken in de zijnaden. En, last but not least, er prijkt een echt Gryffindor logo op het linker voorpand.

Ook op je 18e houd je nog steeds van een mantel waar je goed mee kunt zwieren: