Ook dit vierden we natuurlijk Sinterklaas, al hielden we het een stuk kleiner dan andere jaren. We spraken met lootjes trekken af alleen een cadeautje en een gedicht te doen en geen surprises te maken.Met degene die onze jongste en ik hadden getrokken, zouden we op pakjesavond via beeldscherm contact hebben.
Maar ja, helemaal niks maken vond ik niet leuk, dus ging ik toch aan de slag met een restje jeansstof dat over was van de broek die ik laatst voor onze jongste maakte. Ik maakte een eenvoudige tas voor een man met een voorliefde voor katten. Patroon 'tekende' ik zelf, op de afmeting van het restje stof dat ik had.
Op de ene kant kwam een print van flexfolie, die ik met mijn Silhoutte Cameo uitsneed, en om de andere kant wat op te leuken kwam er een grote zak met sierstiksels en mijn labeltje.
Ik kreeg ook onze jongste zo ver om wat te maken (ondanks zijn afkeer tegen knutselen).
Degene die op zijn lootje stond had 'sokken maat 37' gevraagd. Daar konden we wel wat mee. Ik had nog het patroon van de Going Rogue socks van The wolf and the tree liggen. En restjes stof had ik ook genoeg. Het patroon was snel getekend en zo sneden we samen de stof, heeft hij zelf alle naden netjes eerst gespeld en hebben we daarna weer samen alles genaaid (waarbij hij een duidelijke voorkeur had voor het naaien ten opzichte van het spelden😉).
We maakten eerst een paar sokken met een hiel en daarna nog een paar zonder hiel erin.
Voor school moest er natuurlijk ook nog een echte surprise worden gemaakt. Het jongetje dat onze jongste had getrokken hield erg van het online computer spelletje 'Among us'.
En aangezien we toevallig net een lap blauwe filt over hadden, was het idee snel geboren om daar een groot Among us poppetje van te maken.(voor degenen die het spelletje niet kennen: het zijn heel simplistische poppetjes met alleen een lijf en beentjes). Ik tekende het patroon zelf, maar het uitsnijden van de stof deden we weer samen. Spelden heeft hij alleen gedaan en het naaien weer samen.
 |
| (de witte spikkeltjes zijn nog de laatste restjes van de vulling) |
We hadden ook nog een paar kussentjes liggen die al jaren niet meer gebruikt werden. Daar konden we mooi de vulling van gebruiken (nadat ze even in de wasmachine waren geweest natuurlijk). Dat vullen heeft zoonlief ook weer helemaal zelf gedaan.
Cadeautjes konden mooi in het 'rugzakje' dat alle poppetjes met zich meedragen, dan kon de surprise heel blijven en bewaard worden.
Zoonlief vertelde dat het jongetje naderhand had gezegd dat hij het poppetje zo leuk vond, dat er eigenlijk geen cadeautjes meer bij hadden gehoeven. Altijd super leuk om te horen dat de moeite zo op prijs wordt gesteld😊.
Stof/materiaal: restjes die ik nog had liggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten