Chocolade workshop deel 2, vaderdag

In Chocolade workshop deel 1 beschreef ik hoe we bonbons hadden gemaakt bij Olala Chocola in Rotterdam. Daar vertelde ik dat onze jongste er ook bij was en dat hij geen bonbons had gemaakt maar iets anders.
Hij bouwde namelijk van chocola een huisje. Dat huisje bouwde hij niet voor zichzelf, maar heeft hij met vaderdag aan zijn papa gegeven (de schat💖) (Vandaar dat ik het niet over zijn huisje wilde hebben vóór vaderdag, want dan zou het geen verrassing meer zijn voor papa) 

Eerst koos hij welke smaak chocola papa het lekkerst vindt (puur) en die smaak werd op een plat 'bakblik' gegoten. Aan hem de taak om de boel netjes en zo egaal mogelijk over de hele plaat uit te strijken:

Eerst even wachten tot de chocola zgs gestold, maar nog wel een beetje zacht was. Want hij moest met de punt van de spatel lijnen trekken in de chocola:

In de tijd die nodig was om de chocola helemaal te laten stollen, maakte hij een roosje van marsepein. (Hij weet dat papa hier gek op is en had speciaal zelf bedacht dat hij ging vragen of er iets van marsepein in of op het huisje zou mogen):

De eenmaal gestolde chocola werd in reepjes gebroken (wat mogelijk was gemaakt door de eerder getrokken lijnen):

 De reepjes werden één voor één in een bak gesmolten chocola gedoopt:

Die gesmolten chocola fungeerde als cement/lijm om de reepjes op elkaar te kunnen bouwen:

Dit mocht hij naar eigen inzicht doen. En met een kleine tip voor het dak, werd het een heus chocolade huisje. Mét de marsepeinen roos op het dak en om het echt af te maken werd er (door zuslief en mijn nichtje) nog het één en ander op het dak en de muren getekend:

Papa was erg blij met dit mooie, zelfgemaakte en heerlijke bouwwerk!

Ik vind het erg leuk als je een reactie achterlaat. Ik doe mijn best om overal op te antwoorden.

The creepy feeling you're being watched

Het gevoel dat er ogen in je rug prikken... Dat krijg je wel een beetje van dit shirt dat ik voor onze oudste maakte.

Zoals ik al eerder vertelde, word ik altijd erg blij als ik eens een keertje een stofje tegenkom waar ik onze oudste blij mee kan maken. Deze keer kwam er een idee in mijn hoofd met een stofje dat ik al een paar jaar in de kast had liggen. (of eigenlijk was het maar een half stofje. Ik maakte er namelijk een paar jaar geleden al een topje mee voor onze middelste😅)

Het idee kreeg ik toen ik op een avond in bed stapte: ogen die vanachter een 'gescheurd' zwart shirt naar buiten kijken.
Ik zag ooit in een blog bericht van Jos een techniek die ik graag wilde uitproberen. Het is een totaal ander resultaat geworden dan het Max Verstappen shirt dat Jos maakte, maar de techniek die ik gebruikte is wel min of meer hetzelfde.

Omdat ik best een groot stuk van de zwarte stof zou moeten wegknippen, besloot ik de zwarte stof alvast een beetje op maat te snijden. Ik reeg de zwarte stof met grove steken aan de 'ogen stof' en langs de randen lijmde ik de lagen stof aan elkaar vast met oplosbare textiellijm, om te voorkomen dat de boel zou gaan schuiven bij het naaien.

Daarna reeg ik het het patroonpapier voor de zwarte delen, waar ik al 'scheuren' had opgetekend, vast op de juiste plaats op de stof. Nu kon ik precies op de getekende lijn naaien. Ik gebruikte de drievoudige rechte stiksteek omdat dat stiksel ook rekbaar is, anders zou het stiksel kunnen knappen bij het aan- en uitkleden. Ik gebruikte ook één van mijn speciale appliceer voetjes zodat ik zo goed mogelijk kon zien waar de lijn liep waar ik op moest naaien.
Ook ik begon, net als Jos in haar blog vertelt vanuit het midden te naaien.

Nadat beide zwarte delen zijn vastgenaaid, was het tijd om een paar millimeter langs de stiksels de zwarte stof weg te knippen.

Ook de achterkant van het shirt wilde ik bijzonder maken. Uit de 'ogen stof' zocht ik twee ogen uit. Daar streek ik dubbelzijdig vlies achter, speciaal om van rekbare stof applicaties te maken.

Daarna knipte ik de gekozen ogen netjes uit, pelde het papier van de lijmlaag af en bepaalde waar ik de ogen precies wilde hebben op het achterpand. Dan met een vochtige doek ertussen goed persen met een heet strijkijzer en het naaien kan beginnen.
Een stukje scheurvlies achter de stof op de plaats van de applicatie en een stukje in water oplosbaar vlies over de applicatie heen (anders gaat de stof toch trekken, is met mijn naaimachine mijn ervaring). Ik gebruikte seraflock garen in de naald.

Oké, het is een kwestie van heel goed voelen waar je moet naaien (zigzag steek, heel dicht op elkaar), dus best lastig met een donkere applicatie op een donkere stof, maar op een heel klein stukje na, waar ik er net halve millimeter te ver naast zat, is het goed gelukt. (en dat stukje heb ik kunnen 'repareren' door er nogmaals overheen te naaien met de zigzag steek iets breder). 
Na het naaien kan je de scheurvlies aan de achterkant eenvoudig weg scheuren en aan de voorkant heb ik het soluvlies ook voorzichtig zo ver mogelijk weggknipt. (lees: ik was ongeduldig en wilde het resultaat zsm zien, zonder het hele stuk vlies te moeten oplossen in water)

Zowel voor- als achterpand nog even uitspoelen in water (vanwege de lijm op het voorpand en de restjes soluvlies op het achterpand), goed laten drogen, en toen kon het shirt eindelijk in elkaar gezet worden. (door het uitspoelen waren de randjes van de stof wat omgekruld, dus met wat meer beleid dan gewoonlijk naaien en de zoom met wat meer spelden, maar dat mocht de pret niet drukken).
Nog even netjes strijken (én foto's maken natuurlijk) en zoonlief heeft weer een nieuwe longsleeve in de kast hangen😃. De raglan versie van Billie, Zonen09.

(joepie, nu ook een mannelijke versie van een paspop😄)

Ik vind het leuk als je een berichtje achterlaat, ik zal zoveel mogelijk proberen te antwoorden.

Chocolade workshop deel 1

Afgelopen zaterdag hebben we met een gezellig groepje een chocolade workshop gevolgd Bij Olala Chocola in Rotterdam. En wat doen die meiden van Olala Chocola het leuk!
Met onze middelste, mijn zus en zwager, mijn nichtje met haar vriend en mijn neefje hebben overheerlijke bonbons gemaakt. (Onze jongste was er ook bij, hij maakte iets anders. Maar daar vertel ik over in deel 2 van 'chocolade workshop'.)

Na het onvermijdelijke handen wassen, kregen we allemaal een schort voor en kregen we een korte uitleg over cacao bonen en de andere ingrediënten van chocola. Mét een schaaltje chocola waar we zoveel van mochten snoepen als we wilden:-)

Na de uitleg zocht iedereen een bonbon-vorm uit en maakten we decoratieve streepjes in onze vorm door de spatel in de warme chocola te dopen en met het sliertje chocola dat eraf droop, over de vorm heen en weer te bewegen (je werkt van boven naar beneden met het maken van bonbons):

Zodra dat was gestold, kon ieder zijn vorm vullen met de smaak chocola die hij of zij het lekkerst vindt. De vorm gaat dan even op de trilplaat om de luchtbellen eruit te halen en daarna moet hij even staan zodat de chocola aan de vorm kan stollen.

Als de chocola genoeg is uitgehard, wordt hij in één keer boven de bak met chocola omgekeerd en wordt er met de achterkant van de spatel een aantal keer hard op geklopt zodat de overtollige chocola er weer uit kan lopen. De chocola moet natuurlijk alleen aan de randen zitten want er moet nog vulling in.

In volgorde van links naar rechts: een vorm met alleen nog decoratieve 'streepjes'; een vorm vol chocola die aan het uitharden is en bijna omgekeerd kan worden; een vorm waar de overtollige chocola al is uitgekiept en die nu nog verder moet stollen voordat hij gevuld kan worden.

Als de chocola dan goed aan de randen is gestold, kan er naar hartelust gevuld worden. Er was keuze uit verschillende soorten vulling. Dat vullen gaat met een spuitzak waar het puntje is afgeknipt:

Tot ongeveer een halve cm onder de rand vullen want de bonbons hebben nog een onderkantje van chocola nodig, en dan nog even in de koeling:

Dan is het tijd om de vorm nog eens tot de rand met vloeibare, warme chocola te vullen. Hierbij was wat snelheid geboden anders smelt de vulling en vermengt met chocola voor de bodem en dat wil je niet:

Nadat de vorm deze laatste keer is dichtgesmeerd, is het weer tijd voor de koeling, handen wassen en een kopje thee of koffie met heerlijke slagroomtruffels erbij.
En natuurlijk even rondkijken wat ze zoal verkopen in de winkel (teveel om alle foto's te laten zien natuurlijk;-))

Ondertussen is alle chocola genoeg uitgehard. Om de bonbons uit de vorm te halen, houd je de vorm op de kop, met één rand nog op tafel, en tikt hard met een 

spatel op de vorm:

Net zolang tikken tot alle bonbons eruit zijn gevallen:

(uiteraard kreeg ík het weer voor elkaar om één van mijn bonbons op de grond te laten belanden... maar ze doen hier uiteraard niet aan de '5 seconden regel'😉,  deze bonbon werd dus weggegooid en ik mocht in de winkel een 'vervangende bonbon' uitzoeken.)

Nog even allemaal netjes je eigen, zelfgemaakte bonbonnetjes inpakken en toen was het alweer tijd om te gaan, mét een tasje vol lekkers natuurlijk!

Ik vind het erg leuk als je een reactie achterlaat. Ik doe mijn best om overal op te antwoorden.

Het duurde wel even

Hij lag een paar weken bíjna klaar te wezen, dit zomer topje voor mezelf. Ik verbouwde het patroon ook al een keer zodat het een t-shirt werd ipv een topje.
Alleen bij de schouderbandjes had ik even hulp nodig om te bepalen op welke lengte ik ze aan het achterpand moest vastzetten en dat kwam er steeds niet van. Voor de rest was hij echt al helemaal af, zelfs mijn labeltje zat er al aan en hij lag gestreken en al (bijna) af te wezen.

Tot afgelopen dinsdag een vriendin gezellig een dagje op bezoek kwam om gezamenlijk achter de naaimachine te kruipen. Toen heb ik haar gelijk gevraagd of zij even wilde bepalen of de, in het patroon aangegeven, lengte van de schouderbandjes goed was. De lengte bleek prima te zijn, maar ze mochten wel een centimetertje dichter richting het midden geplaatst worden. Dus toch maar goed dat ik ze niet zonder te testen klakkeloos had vastgezet...

Ik ben op zich best tevreden over het resultaat. De stof komt weer van mamarieke, het patroon is de 8342 top van Simplicity. Maar als ik hem nog een keer maak, komen er geen 'mouwtjes' aan en pas ik de bandjes, waar ze aan het voorpand aan de top vastzitten, ook ietsje aan. Doordat er 'mouwtjes' aan de schouderbandjes zitten moeten de schouderbandjes namelijk helemaal aan de rand van de schouders gedragen worden, waardoor ze snel de neiging hebben om af te zakken (en bij het passen/testen bleek al dat die neiging tot afzakken niet minder wordt als de bandjes strakker zijn). 


Ik vind het erg leuk als je een reactie achterlaat.

Sportdag naaisels

Morgen heeft onze jongste sportdag op school. Erg leuk allemaal, maar hij kan morgenochtend natuurlijk niet bij het sportveld aankomen in zijn spijkerbroek. En de enige joggingbroek die in de kast ligt, maakte ik een paar maanden geleden uit warme dikke joggingstof, dus die is niet geschikt voor de temperaturen die we op dit moment hebben...

Aangezien hij vandaag toch bij een vriendje ging spelen na school, had ik even de tijd om wat verandering aan te brengen in het wel erg geringe aantal joggingbroeken dat onze kleine man bezit;-)

Ik had inmiddels al een paar lappen mooie dunne, soepele french terry in de kast liggen voor zowel lange als korte (sport) broeken. Vanmorgen koos ik de olijf kleurige lap uit mét bijpassende boordstof. Het patroon is de Domi sweatpants van sofilantjes. Ik maakte een versie zonder zakken, lekker snel om te maken;-)

Zo'n joggingbroek is zo'n makkelijk snel projectje, dat ik in één moeite door maar 2 exemplaren tegelijk maakte. Bij deze blauwe lap had ik geen bijpassende boordstof dus gebruikte ik dezelfde stof voor de boorden.

Ik vind het erg leuk als je een reactie achterlaat.

Waar word je als 7 jarig jongetje blij van?

Als je moeder thuiskomt van de markt in Maastricht met een stof met dino-skeletten erop natuurlijk! 
En je begint enthousiast te springen als je moeder je mét stof en al een ruimte in stuurt waar je normaal gesproken geen hand voor ogen kunt zien, en waar dan al die dino's mooi oplichten:-)

Hij moest wel even wachten tot de dino stof tot shirt werd omgetoverd (dagje markt in Maastricht was in november en de stof was echt te dun voor de winter), maar dan heb je ook wat. (Ook als jongen van 8 jaar word je blij van glow in the dark dino's op je shirt;-) 

Ik heb gewoon het Billie patroon van 'Zonen09' weer gebruikt. Normaal stik ik de zomen met de tweelingnaald op de naaimachine, maar met het glow in the dark garen van mamarieke wilde ik een meer zichtbaar stiksel. Ik koos voor een sierstiksel  dat wel wat weg heeft van pootafdrukken (eerst natuurlijk even uitgetest of het wel een rekbaar stiksel was).
Zowel de dino's als de stiksels zijn prima te zien in het donker: